Κλιματισμός

Κλιματισμός ονομάζεται η διαδικασία ελέγχου και ρύθμισης της θερμοκρασίας, των επιπέδων υγρασίας, της καθαρότητας και της διανομής του αέρα. Σύστημα κλιματισμού είναι μια συσκευή, σύστημα ή μηχανισμός που σταθεροποιηθεί τη θερμοκρασία του αέρα και την υγρασία εντός της περιοχής που χρησιμοποιείται για την ψύξη, καθώς και τη θέρμανση ανάλογα με τις ιδιότητες του αέρα σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, συνήθως με τη χρήση του κύκλου ψύξης αλλά μερικές φορές με τη χρήση της εξάτμισης, πλέον κοινώς άνεση για την ψύξη των κτιρίων και αυτοκινήτων οχημάτων. Σε οποιονδήποτε χώρο, κλιματισμός σημαίνει καλές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, προκειμένου να έχουμε μία άνετη διαβίωση. Έχει επικρατήσει ωστόσο να χαρακτηρίζεται ως κλιματισμός η ψύξη του χώρου που επιτυγχάνεται με διάφορα μηχανήματα (μολονότι τα ίδια μπορούν και να θερμάνουν επίσης). H λειτουργία των αυτόνομων κλιματιστικών μονάδων, που ευρέως πλέον χρησιμοποιούνται (τύπου split, τοίχου και δαπέδου), βασίζεται στην ιδιότητα κάποιων ψυκτικών υγρών (έχουν επικρατήσει ως «φρέον»). Mέσω αυτών των υγρών τα μηχανήματα αλλάζουν τη θερμοκρασία ενός χώρου. Περιγράφοντας απλώς αυτή τη λειτουργία, θα λέγαμε ότι απορροφούν από το περιβάλλον αέρα σε κάποια συγκεκριμένη θερμοκρασία, τον επεξεργάζονται με τα ψυκτικά τους υγρά και στη συνέχεια αποβάλλουν από το εξωτερικό τους μηχάνημα θερμότητα, ενώ στο εσωτερικό επιστρέφουν τον αέρα -που είχαν απορροφήσει- ψυχρό.

Οι βασικές λειτουργίες που επιτελούνται σε ένα σύστημα κλιματισμού είναι:

• Θέρμανση. Είναι η διεργασία πρόσθεσης θερμικής ενέργειας (θερμότητας) στον αέρα του κλιματιζόμενου χώρου με σκοπό την άνοδο της θερμοκρασίας ή τη διατήρηση της θερμοκρασίας σε ορισμένα όρια.
• Ψύξη.  Είναι η διεργασία αφαίρεσης θερμικής ενέργειας (θερμότητας) από τον αέρα του κλιματιζόμενου χώρου με σκοπό την πτώση της θερμοκρασίας ή τη διατήρηση της θερμοκρασίας σε ορισμένα όρια.
• Ύγρανση. Είναι η διεργασία πρόσθεσης νερού (υγρασίας) στον αέρα του κλιματιζόμενου χώρου με σκοπό την άνοδο της σχετικής υγρασίας ή τη διατήρησή της σε ορισμένα όρια.
• Αφύγρανση. Είναι η διεργασία αφαίρεσης νερού (υγρασίας) από τον αέρα του κλιματιζόμενου χώρου με σκοπό την πτώση της σχετικής υγρασίας ή τη διατήρησή της σε ορισμένα όρια.
• Ανανέωση του αέρα. Είναι η διεργασία λήψης εξωτερικού αέρα και απόρριψης αέρα από τους χώρους του κτιρίου, με σκοπό την αραίωση των αέριων προσμίξεων του αέρα και την εξασφάλιση της απαραίτητης ποιότητας του εσωτερικού αέρα.
• Καθαρισμός του αέρα Είναι η διεργασία αφαίρεσης των σωματιδιακών και βιολογικών προσμίξεων του αέρα με σκοπό τη βελτίωση και τη διατήρηση της ποιότητας του εσωτερικού αέρα.

Ο πρωταρχικός σκοπός του κλιματισμού είναι να διατηρεί τις συνθήκες που χρειάζονται, για την άνεση των ανθρώπων, για ένα προϊόν ή ένα βιομηχανικό χώρο.

Για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός πρέπει να γίνουν κατάλληλες εγκαταστάσεις κλιματισμού που θα ελέγχονται όλο το έτος. Το μέγεθος των κλιματιστικών μηχανημάτων προσδιορίζεται από το πραγματικό στιγμιαίο μέγιστο φορτίο που απαιτείται. Επίσης οι φυσικές συνιστώσες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη είναι ο προσανατολισμός του κτιρίου, η χρήση του, οι συνθήκες περιβαλλουσών κατασκευών, τα άτομα, ο χρόνος παραμονής τους και η φύση της δραστηριότητάς τους.

Η ακριβής εξέταση των στοιχείων αυτών είναι βασική απαίτηση για μια ρεαλιστική εκτίμηση των ψυκτικών φορτίων και των θερμικών απωλειών. Τα συστήματα κλιματισμού, ανάλογα με τον βαθμό επεξεργασίας που παρέχουν στον αέρα, μπορούν να διακριθούν σε:

α) συστήματα αερισμού-εξαερισμού, που εξασφαλίζουν την ανανέωση του αέρα ενός χώρου

β) συστήματα μερικού κλιματισμού, τα οποία εκτός από την ανανέωση του αέρα, παρέχουν και μία μερική επεξεργασία που περιλαμβάνει κυρίως τον καθαρισμό και τη θέρμανση του αέρα. Για να επιτυγχάνεται ασφαλώς το επιθυμητό αποτέλεσμα, προβλέπονται συνήθως και διατάξεις ρύθμισης.

γ) συστήματα πλήρους κλιματισμού, τα οποία εξασφαλίζουν: τη διατήρηση της θερμοκρασίας και της υγρασίας ενός κλειστού χώρου μέσα σε προκαθορισμένα όρια και περιλαμβάνει διατάξεις για

– τον καθαρισμό

– τη θέρμανση

– την ψύξη

– την ύγρανση

– την αφύγρανση

– και την ανανέωση του αέρα

καθώς και τοπικές ή κεντρικές διατάξεις αυτόματης ρύθμισης της θερμοκρασίας και της υγρασίας.

Σε κάθε σύστημα κλιματισμού διακρίνουμε:

– τον αέρα που προσάγεται στο χώρο (αέρας προσαγωγής -αερισμός)

– τον απαγόμενο από τον χώρο αέρα (αέρας απαγωγής/επιστροφής- εξαερισμός)

– το μέρος του αέρα απαγωγής/επιστροφής, που επαναφέρεται στον κλειστό χώρο (ανακυκλοφορία)

– τον αέρα που απορρίπτεται στο περιβάλλον

– τον εισαγόμενο από το περιβάλλον αέρα (φρέσκος εξωτερικός αέρας)

Η εταιρία μας αναλαμβάνει τη μελέτη, εγκατάσταση, επίβλεψη και συντήρηση συστημάτων κλιματισμού οικιακής, επαγγελματικής και βιομηχανικής χρήσης

Κλιματισμός

Οι σύγχρονες απαιτήσεις των κτηρίων στον τομέα του κλιματισμού τα τελευταία χρόνια, που συνδυάζουν την απαίτηση της θερμικής άνεσης με την ανάγκη για αυτονόμηση, αυτοματισμό, χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση, οικονομική λειτουργία , οικολογικό αποτύπωμα και προστασία του περιβάλλοντος καθώς και χρήση συστημάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είτε για την υποβοήθηση είτε για την πλήρη λειτουργία των συστημάτων κλιματισμού των κτηρίων, καθιστά την αξιόπιστη κατασκευή τους το σημαντικότερο εργαλείο για την ικανοποίηση των παραπάνω απαιτήσεων και αναγκών.

Τα συστήματα κεντρικού κλιματισμού αέρα-νερού μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε οιανδήποτε κτήριο είτε αυτό προορίζεται για επαγγελματική είτε για οικιακή χρήση αφού μπορεί άνετα να συνδυαστούν και με ενδοδαπέδια θέρμανση και δροσισμό – κλιματισμό. Ειδικότερα σε κτίρια όπου απαιτούνται μεγάλες ποσότητες καθαρού νωπού αέρα (μεγάλα εστιατόρια και καφετέριες, κέντρα διασκέδασης, θέατρα, κινηματογράφοι, κέντρα υγείας και πρόνοιας, νοσοκομεία, κλειστά γήπεδα και γυμναστήρια, αμφιθέατρα, μεγάλες αίθουσες συνάθροισης κοινού κ.λ.π) είναι πραγματικά ιδανικά και αποτελούν στην ουσία μονόδρομο για την ψύξη-θέρμανση τέτοιων χώρων, αφού είναι τα μόνα που μπορούν να διαχειριστούν οιανδήποτε ποσότητα νωπού αέρα, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα πλήρως ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας, υγρασίας και καθαρότητας.

Στα συστήματα κεντρικού κλιματισμού αέρα-νερού, για την επίτευξη των αναγκαίων συνθηκών ψύξης – θέρμανσης στους κλιματιζόμενους χώρους, παρέχεται από κεντρικές εγκαταστάσεις κρύο η ζεστό νερό και επεξεργασμένος αέρας. Ο επεξεργασμένος προσαγόμενος αέρας έχει την δυνατότητα να αντιμετωπίσει είτε μόνο τα φορτία αερισμού κάποιου χώρου είτε να αναλάβει την αντιμετώπιση και ενός μέρους των ψυκτικών ή θερμικών φορτίων, είτε ακόμα και να αναλάβει να διαχειριστεί πλήρως όλα τα φορτία του χώρου. Τα συστήματα αέρα – νερού διακρίνονται σε δύο κύριες βασικές κατηγορίες.

Στα συστήματα με fan coils unit ή τερματικές κλιματιστικές μονάδες νερού (καναλάτες ή οροφής, ή τύπου κασέτας) είτε αυτόνομα είτε σε συνδυασμό με τοπικές ή κεντρικές κλιματιστικές μονάδες διαχείρισης αέρα.

Στα συστήματα με τοπικές ή κεντρικές κλιματιστικές μονάδες πλήρους διαχείρισης φορτίου και αέρα.

Η παραγωγή του ψυχρού ή ζεστού νερού δύναται να γίνει είτε μέσω αερόψυκτης αντλίας θερμότητας είτε μέσω λεβητοστασίου και ενός αερόψυκτου ή υδρόψυκτου ψύκτη νερού .

Τα συστήματα αέρα – νερού μπορούν να λειτουργήσουν και μέσω άλλων συσκευών που εκμεταλλεύονται ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είτε αυτόνομα είτε επικουρικά (υβριδικά συστήματα). Τέτοια είναι τα κεντρικά ηλιακά συστήματα, η γεωθερμία, τα συστήματα αποθήκευσης ψυχρού νερού η πάγου, οι πλακοειδείς εναλλάκτες ατμού-νερού, οι υδρόψυκτοι συμπυκνωτές άλλων ψυκτικών εγκαταστάσεων που πιθανόν υπάρχουν και πολλοί άλλοι συνδυασμοί μέσω των οποίων μπορεί να επιτευχθεί εξαιρετική εξοικονόμηση ενέργειας και κατά συνέπεια πολύ χαμηλό λειτουργικό κόστος.

Η εταιρία μας εκπονεί εδώ και πολλά χρόνια Μελέτες Κλιματισμού ( Ημικεντρικού και Κεντρικού Κλιματισμού) για πάσης φύσεως και μεγέθους κτήρια (επαγγελματικά κτήρια, βιομηχανίες, ξενοδοχεία, εμπορικά καταστήματα και καταστήματα μαζικής εστίασης, κτήρια γραφείων, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα, κτήρια συνάθροισης κοινού, κτήρια εκπαίδευσης, κτήρια αθλητικών εγκαταστάσεων, βιοτεχνίες και επαγγελματικά εργαστήρια, σούπερ μάρκετ, δημόσια κτήρια, νοσοκομεία, κλινικές, πολυϊατρεία, κέντρα διασκέδασης, καφετέριες, μπαρ, μεγάλες κατοικίες – βίλες κ.λ.π) διαθέτοντας ένα πλήρως οργανωμένο και άριστα καταρτισμένο τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Μελετών.

Οι σύγχρονες απαιτήσεις των επαγγελματικών κτηρίων στον τομέα του κλιματισμού τα τελευταία χρόνια, που συνδυάζουν την απαίτηση της θερμικής άνεσης με την ανάγκη για αυτονόμηση, αυτοματισμό, χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση, οικονομική λειτουργία , οικολογικό αποτύπωμα και προστασία του περιβάλλοντος καθιστά την Μελέτη Κλιματισμού το βασικό εργαλείο για την ικανοποίηση των παραπάνω απαιτήσεων και αναγκών.

Η μελέτη κλιματισμού αποτελεί μία από τις σημαντικότερες διαδικασίες, για να διασφαλιστεί ότι ένα κτίριο ικανοποιεί τις ιδανικές απαιτήσεις θερμοκρασίας, υγρασίας και καθαρότητας του αέρα ανάλογα με τις ανάγκες του. Μάλιστα, πλέον, καθίσταται ακόμα πιο επιτακτική στα πλαίσια της αυξανόμενης ανάγκης για τη μέγιστη δυνατή ενεργειακή αποδοτικότητα των κτιρίων.

Η εγκατάσταση των κλιματιστικών μονάδων αποτελεί μια πολύπλοκη εργασία που πρέπει να στηρίζεται σε λεπτομερή και ενδελεχή μελέτη αλλά και στην εμπειρία των μηχανικών που την αναλαμβάνουν, έτσι ώστε να καλύψει τις ανάγκες της επιχείρησης ή της οικίας που αφορά.

Η μελέτη κλιματισμού αποτελεί τη σχεδίαση ενός αποδοτικού συστήματος ψύξης ή/και θέρμανσης με βάση τις ανάγκες ενός κτιρίου. Είναι μέρος των ηλεκτρομηχανολογικών μελετών που πρέπει να γίνουν, για να ληφθεί οικοδομική άδεια, ενώ βεβαίως μπορεί να γίνει και σε παλαιά κτίρια στα πλαίσια της ανακαίνισης και της ενεργειακής τους αναβάθμισης.

Στο στάδιο της μελέτης κλιματισμού, η οποία πρέπει να προηγείται οποιασδήποτε εγκατάστασης, καταγράφονται οι ανάγκες του χώρου πάντα με αυτοψία σε αυτόν και συνεργασία με τους υπόλοιπους μηχανικούς. Με βάση τα στοιχεία αυτά, σχεδιάζονται οι εγκαταστάσεις, υπολογίζονται οι σωληνώσεις και οι αεραγωγοί που πρέπει να τοποθετηθούν και επιλέγονται τα κατάλληλα υλικά και μηχανήματα για κάθε περίπτωση.

Τα κλιματιστικά φορτία χρήζουν αναλυτικού υπολογισμού, καθώς αποτελούν συνάρτηση των τετραγωνικών μέτρων του χώρου, και της χρήση του, του προσανατολισμού του, του αριθμού των ατόμων που θα φιλοξενηθούν, των συσκευών- μηχανημάτων που θα χρησιμοποιούνται, των φωτιστικών σωμάτων, καθώς και άλλων παραμέτρων.

Η μελέτη κλιματισμού αποτελεί κομμάτι της οικοδομικής άδειας ενός κτιρίου και κατατίθεται μαζί με τις υπόλοιπες ηλεκτρομηχανολογικές μελέτες. Οι μελέτες που πραγματοποιούν οι ειδικοί της Best Service ακολουθούν τις προδιαγραφές διεθνών οργανισμών, όπως η CIBSE και η ASHRAE, ενώ εξειδικεύονται από τις τεχνικές οδηγίες του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ).

Τι περιλαμβάνει η μελέτη εγκατάστασης κλιματισμού:

Οι έμπειροι μηχανικοί μας αναλαμβάνουν τη μελέτη των συστημάτων κλιματισμού για μικρούς και μεγάλους χώρους. Πιο συγκεκριμένα, πραγματοποιούμε:

Αυτοψία για τον έλεγχο και διάγνωση της κατάστασης του χώρου στον οποίο θα εγκατασταθεί το σύστημα κλιματισμού

Καταγραφή των αναγκών του χώρου από τον κλιματισμό

Σχεδιασμό της εγκατάστασης κλιματισμού

Υπολογισμό για τα μεγέθη που σχετίζονται με τον κλιματισμό (πχ παροχή αέρα, παροχή νερού κτλπ)

Επιλογή κλιματιστικών μηχανημάτων

Έκδοση προϋπολογισμού και σύνταξη τεχνικών προσφορών

Η μελέτη και εγκατάσταση κλιματιστικών μονάδων περιλαμβάνει αφορά:

Συστήματα κεντρικού κλιματισμού, όπως VRV, ψύκτες νερού (chillers)

Αντλίες θερμότητας, που εξυπηρετούν τόσο τον κλιματισμό ενός χώρου, όσο και την παραγωγή ζεστού νερού

Συστήματα χωριζόμενου τύπου split units, του τύπου κλιματισμού που συναντάται στα περισσότερα σπίτια

Εξωτερική Μονάδα VRV VRF

Το σύστημα VRV λειτουργεί με το μηχανισμό λειτουργίας του συμπιεστή INVERTER. To αισθητήριο που είναι ενσωματωμένο στην εσωτερική μονάδα του συστήματος ανιχνεύει τη θερμοκρασία του δωματίου και την ελέγχει δίνοντας οδηγίες στο σύστημα INVERTER με την επιλογή κατάλληλης συχνότητας.

Το σύστημα INVERTER επιλέγει την κατάλληλη συχνότητα λειτουργίας του κλιματιστικού μηχανήματος σύμφωνα με τη θερμοκρασία του χώρου, δηλ. μεταβάλλει την ψυκτική/θερμική απόδοση του κλιματιστικού μηχανήματος ανάλογα με τα φορτία του χώρου. Η μονάδα λειτουργεί σε υψηλές συχνότητες όταν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ θερμοκρασίας χώρου και επιθυμητής, και σε χαμηλές συχνότητες όταν αυτή η διαφορά θερμοκρασίας είναι μικρή. Το INVERTER επιλέγει την κατάλληλη συχνότητα με βάση την παραπάνω διαφορά θερμοκρασίας και εκτελεί την ανάλογη αλλαγή στροφών στο συμπιεστή.

Το σύστημα VRV είναι σημαντικά βελτιωμένο σε ότι αφορά τη θερμική απόδοση σε σχέση με τις συμβατικές αντλίες θερμότητας. Μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στο INVERTER και ένα συμβατικό κλιματιστικό είναι επίσης η ισχύς εκκίνησης.

Ακόμα, ο χαμηλής θερμοκρασίας αέρας θερμαίνεται ταχύτατα μέχρι την επιθυμητή θερμοκρασία. Ο χρόνος που απαιτείται για την άνοδο της θερμοκρασίας στο επιθυμητό επίπεδο είναι συνήθως μικρότερος από το μισό χρόνο που χρειάζεται ένα συμβατικό κλιματιστικό. Όταν η επιθυμητή θερμοκρασία επιτευχθεί, το INVERTER ελαττώνει σταδιακά την ισχύ του. Μια χαμηλής ισχύος λειτουργία του κλιματιστικού στα 30 Hz, διατηρεί άνετη θερμοκρασία, αντίθετα με τις συμβατικές μονάδες που ξοδεύουν πρόσθετη ισχύ με τη επαναλαμβανόμενη ON-OFF λειτουργία τους στα 50Hz.

Σε εξελιγμένα συστήματα VRV σημερινής γενιάς εξασφαλίζεται η δυνατότητα σύνδεσης έως και 16 εσωτερικών μονάδων σε μία εξωτερική μονάδα και επιτυγχάνεται γραμμικός έλεγχος της απόδοσης από 10 έως 100%, μέσω της χρήσης συμπιεστών με μεταβαλλόμενη συχνότητα λειτουργίας (inverter).

H δυνατότητα ανάπτυξης του κεντρικού δικτύου σωληνώσεων φτάνει μέχρι και τα 100 μέτρα ανά εσωτερική μονάδα, με μέγιστη υψομετρική διαφορά εξωτερικής-εσωτερικής μονάδας τα 50 μέτρα και μεταξύ εσωτερικών μονάδων τα 15 μέτρα. Mπορούν επίσης να λειτουργούν για παράδειγμα σε ακραίες εξωτερικές συνθήκες περιβάλλοντος, από -15 °C στη θέρμανση έως και +45 °C στην ψύξη.

Το σύστημα κλιματισμού VRV εξοικονομεί ενέργεια με πολλούς τρόπους καθώς επιτυγχάνει:

• Μείωση της ενέργειας που απαιτείται για τη μεταφορά θερμότητας
• Αποφυγή της ψύξης ή θέρμανσης που πλεονάζει
• Προηγμένο σύστημα ελέγχου και υψηλό βαθμό απόδοσης
• Ανανέωση αέρα με ταυτόχρονη εξοικονόμηση ενέργειας
• Κεντρικό έλεγχο και ενεργειακή διαχείριση κλιματιστικής εγκατάστασης.

Εσωτερικές Μονάδες VRV VRF

O αερισμός των κτιρίων απομακρύνει το χρησιμοποιημένο αέρα, εξαλείφει τις οσμές και την υγρασία συμβάλλοντας στην άνεση και στην υγιεινή των εσωτερικών χώρων.
Oι εσωτερικοί χώροι είναι απαραίτητο να τροφοδοτούνται με νέο αέρα έτσι ώστε:

• Nα παρέχεται στα άτομα το απαραίτητο οξυγόνο.
• Nα μειώνεται η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται από την αναπνοή των ατόμων, οι οσμές και, προκειμένου για βιομηχανικούς χώρους, τα αέρια που παράγονται από τις παραγωγικές διαδικασίες.

Φυσικός αερισμός

Φυσικός αερισμός

Ο φυσικός αερισμός αποτελεί τη βασικότερη τεχνική απομάκρυνσης της θερμότητας από το κτίριο τους θερμούς μήνες, η οποία μπορεί να επιτευχθεί με φυσικά μέσα. Αποτελεί τη σημαντικότερη και συνηθέστερη μέθοδο φυσικού δροσισμού, εφόσον γίνεται με τον κατάλληλο τρόπο.

Με το φυσικό δροσισμό επιτυγχάνονται τρία πράγματα:

• Απομακρύνεται η θερμότητα από το κτίριο προς το εξωτερικό περιβάλλον, όταν οι εξωτερικές θερμοκρασίες το επιτρέπουν
• Απομακρύνεται η αποθηκευμένη θερμότητα από τα δομικά στοιχεία του κτιρίου (όταν αυτά αποτελούνται από επαρκή θερμική μάζα)
• Απομακρύνεται θερμότητα από το ανθρώπινο σώμα, με αποτέλεσμα την αύξηση του επιπέδου θερμικής άνεσης ενός χώρου, ακόμα και σε σχετικά ψηλές θερμοκρασίες.

Εν γένει ο φυσικός αερισμός, ανάλογα με τον τρόπο που επιτυγχάνεται μπορεί να είναι:

1. Διαμπερής, διαμέσου παραθύρων και άλλων ανοιγμάτων
2. Κατακόρυφος (φαινόμενο φυσικού ελκυσμού, μέσω κατακόρυφων ανοιγμάτων, καμινάδων ή πύργων αερισμού)
3. Κατακόρυφος ενισχυμένος από ηλιακή καμινάδα

Ο φυσικός αερισμός μπορεί να γίνεται και εξωτερικά του κτιρίου ή και διαμέσου του κελύφους του, συμβάλλοντας έτσι στην απομάκρυνση της θερμότητας από το κτιριακό κέλυφος (βλ. αεριζόμενο κέλυφος ).

Ο φυσικός αερισμός των κτιρίων μπορεί να εξοικονομήσει μεγάλα ποσά ηλεκτρικής ενέργειας. Από μετρήσεις και ενεργειακές καταγραφές και προσομοιώσεις σε κατοικίες στην Ελλάδα, προκύπτει μείωση της τάξης του 75 με 100% του ψυκτικού φορτίου λόγω του αερισμού (εφόσον εφαρμόζεται επαρκής ηλιοπροστασία στα κτίρια), γεγονός που σημαίνει ότι μπορεί να υποκαταστήσει ένα κλιματιστικό σύστημα, καθώς δημιουργούνται συνθήκες θερμικής άνεσης μέσα στους χώρους.

Διαμπερής φυσικός αερισμός (ημερήσιος ή νυκτερινός)

Διαμπερής αερισμός επιτυγχάνεται με κατάλληλο σχεδιασμό των ανοιγμάτων στο κέλυφος και στις εσωτερικές τοιχοποιίες. Θυρίδες στο άνω και κάτω τμήμα των διαχωριστικών εσωτερικών τοίχων επιτρέπουν την κίνηση του αέρα στους εσωτερικούς χώρους και την απομάκρυνση της συσσωρευμένης θερμικής ενέργειας.

Ο διαμπερής αερισμός επηρεάζεται από την εξωτερική και εσωτερική διαρρύθμιση του κτιρίου σε σχέση με τους επικρατούντες ανέμους. Η θέση του κτιρίου σε σχέση με τον πολεοδομικό ιστό, και εν γένει εξωτερικά εμπόδια διευκολύνουν ή ενισχύουν την είσοδο του αέρα μέσα στο κτίριο. Πλευρικοί τοίχοι προσαρτημένοι στα ανοίγματα (ανεμοπτερύγια) μπορούν να εκτρέψουν τον άνεμο εσωτερικά στο κτίριο, ενισχύοντας έτσι τη δυνατότητα φυσικού αερισμού.

Ο νυχτερινός διαμπερής αερισμός είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου, ιδιαίτερα τις θερμές ημέρες, κατά τις οποίες ο ημερήσιος αερισμός δεν είναι δυνατός. Ο νυχτερινός αερισμός συνεισφέρει και στην αποθήκευση «δροσιάς» στη θερμική μάζα του κτιρίου, σαρώνοντας τις επιφάνειες του κτιρίου με δροσερό αέρα, με αποτέλεσμα τη μειωμένη επιβάρυνση του κτιρίου κατά την επόμενη μέρα.

Καμινάδα ή πύργος αερισμού (φυσικός ελκυσμός)

Η καμινάδα αερισμού λειτουργεί αξιοποιώντας το φαινόμενο του φυσικού ελκυσμού, καθώς ο θερμός αέρας κινείται προς τα επάνω και έτσι δημιουργείται ρεύμα στο εσωτερικό των χώρων, μεταφέροντας τη θερμότητα εκτός του κτιρίου. Η λειτουργία της καμινάδας αερισμού γίνεται σε συνδυασμό με κατάλληλα ανοίγματα του κτιρίου. Όταν δεν υπάρχει έντονο ρεύμα αέρα γύρω από το κτίριο, το σύστημα μπορεί να λειτουργεί με ανεμιστήρα (υβριδικός αερισμός), ο οποίος ενσωματώνεται στο υψηλότερο τμήμα της καμινάδας, εξασφαλίζοντας συνεχή εναλλαγή του εσωτερικού αέρα.

Ως καμινάδες αερισμού μπορεί να λειτουργούν κατάλληλα διαμορφωμένα κλιμακοστάσια ή και εσωτερικά αίθρια ή φωταγωγοί των κτιρίων.

Σε περιοχές με έντονο άνεμο υπάρχει η δυνατότητα εφαρμογής πύργων αερισμού, οι οποίοι προεξέχουν σημαντικά από την οροφή του κτιρίου, φέρουν άνοιγμα προς την σημαντική κατεύθυνση του ανέμου και έχουν τη δυνατότητα να «συλλαμβάνουν» τα ψυχρά ρεύματα αέρα και να τα κατευθύνουν μέσα στο χώρο, υποβοηθούμενοι, σε ορισμένες περιπτώσεις, από ανεμιστήρα.

Ηλιακή Καμινάδα

Πρόκειται για κατασκευή καμινάδας, η οποία φέρει στη νότια η νοτιοδυτική επιφάνειά της ( ± 30 ο Ν) υαλοπίνακα αντί τοιχοποιίας (εν γένει έναν μικρό ηλιακό τοίχο) και περσίδες στο άνω τμήμα αυτής της πλευράς.

Η λειτουργία της βασίζεται στο φαινόμενο Venturi και συμβάλλει αποτελεσματικά στον αερισμό και στην απομάκρυνση της υγρασίας από τους εσωτερικούς χώρους, καθώς μέσω της υψηλής θερμοκρασίας του αέρα που προκύπτει μέσα στην καμινάδα, ενισχύεται σημαντικά το φαινόμενο του φυσικού ελκυσμού και συνεπώς της ανανέωσης του αέρα μέσα στους χώρους. Καθώς επιτυγχάνει διαρκή ανανέωση του εσωτερικού αέρα, η ηλιακή καμινάδα συνιστάται σε περιοχές με υψηλή σχετική υγρασία κατά τη θερινή περίοδο.

Εξαναγκασμένος μηχανικός αερισμός

Εξαναγκασμένος μηχανικός αερισμός

Ο τεχνητός (εξαναγκασμένος) αερισμός είναι απαραίτητος στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο φυσικός αερισμός είναι είτε δυσχερής είτε ανεπαρκής. Επί πλέον, συνιστάται για χρήσεις χώρων κατά τις οποίες απαιτείται ακριβής έλεγχος των εναλλαγών αέρα είτε για λόγους θερμικούς, είτε για λόγους ποιότητα αέρα (υγιεινής) και ιδιαίτερα στα κτίρια του τριτογενή τομέα.

Ο τεχνητός αερισμός μειώνει σημαντικά τα ψυκτικά φορτία των κτιρίων, ιδιαίτερα όταν γίνεται κατά τις νυκτερινές ώρες και σε κτίρια με ικανή θερμική μάζα, καθώς τα αποφορτίζει από τη θερμότητα που συσσωρεύτηκε κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ «αποθηκεύει» δροσιά στα δομικά στοιχεία του κτιρίου, εμποδίζοντας την υπερθέρμανση την επόμενη μέρα.

Ο τεχνητός αερισμός αποτελεί, όπως και ο φυσικός αερισμός, εναλλακτική τεχνική δροσισμού, υποκαθιστώντας ή μειώνοντας τη χρήση των κλιματιστικών. Επί πλέον, μπορεί να συμβάλει και στην εξοικονόμηση ενέργειας τη χειμερινή περίοδο, με τον έλεγχο των θερμικών απωλειών από αερισμό.

Πηγή: ΚΑΠΕ

Ο εξαερισμος αποτελεί μια ιδιαίτερα αποτελεσματική λύση για κάθε οικιακό και επαγγελματικό χώρο, προκειμένου να διασφαλιστεί η ανανέωση του αέρα. Ο γενικός σκοπός του εξαερισμού στα κτίρια είναι να παρέχει «υγιή» αέρα για την αναπνοή τόσο με την αραίωση των ρύπων που προέρχονται από το κτίριο όσο και με την απομάκρυνση των ρύπων από αυτό.

Ο εξαερισμός έχει τρία βασικά στοιχεία:

• ρυθμός αερισμού: η ποσότητα του εξωτερικού αέρα που παρέχεται στον χώρο και η ποιότητα του εξωτερικού αέρα
• κατεύθυνση ροής αέρα: η συνολική κατεύθυνση ροής αέρα σε ένα κτίριο
• κατανομή αέρα : ο εξωτερικός αέρας πρέπει να διοχετεύεται σε κάθε μέρος του χώρου με αποτελεσματικό τρόπο και οι ατμοσφαιρικοί ρύποι που παράγονται σε κάθε μέρος του χώρου πρέπει επίσης να απομακρύνονται με αποτελεσματικό τρόπο.

Υπάρχουν τρεις μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον αερισμό ενός κτιρίου: φυσικός, μηχανικός και υβριδικός (μικτός) αερισμός.

Φυσικός εξαερισμος

Οι φυσικές δυνάμεις οδηγούν τον εξωτερικό αέρα μέσω των ειδικών κατασκευασμένων ανοιγμάτων των κτιρίων. Τα ειδικά κατασκευασμένα ανοίγματα περιλαμβάνουν παράθυρα, πόρτες, ηλιακές καμινάδες και ανεμιστήρες. Αυτός ο φυσικός αερισμός των κτιρίων εξαρτάται από το κλίμα, τον σχεδιασμό του κτιρίου και την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Μηχανικός εξαερισμος

Ο μηχανικός εξαερισμος μπορεί είτε να εγκατασταθεί απευθείας σε παράθυρα ή τοίχους, είτε σε αεραγωγούς για την παροχή αέρα μέσα ή την απαγωγή αέρα από ένα δωμάτιο.

Σε ένα σύστημα θετικής πίεσης, το δωμάτιο βρίσκεται σε θετική πίεση και ο αέρας του δωματίου διαρρέεται μέσω διαρροών ή άλλων ανοιγμάτων. Σε ένα σύστημα αρνητικής πίεσης, το δωμάτιο βρίσκεται σε αρνητική πίεση και ο αέρας του δωματίου αντισταθμίζεται «ρουφώντας» αέρα από το εξωτερικό. Ένα ισορροπημένο σύστημα με μηχανικό αερισμό αναφέρεται στο σύστημα όπου οι παροχές αέρα και ο εξαερισμός έχουν δοκιμαστεί και προσαρμοστεί ώστε να πληρούν τις προδιαγραφές σχεδιασμού. Η πίεση του δωματίου μπορεί να διατηρείται είτε σε ελαφρώς θετική είτε σε αρνητική πίεση, η οποία επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας ελαφρώς άνισους ρυθμούς παροχής ή εξαερισμού.

Εάν σχεδιαστεί, εγκατασταθεί και συντηρηθεί καλά, υπάρχει μια σειρά από πλεονεκτήματα σε ένα μηχανικό σύστημα. Ο μηχανικός εξαερισμος αξιοποιείται για την παροχή του σχεδιασμένου ρυθμού ροής, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις του μεταβλητού ανέμου (φυσική ροή) και της θερμοκρασίας περιβάλλοντος. Καθώς ο μηχανικός εξαερισμος μπορεί να ενσωματωθεί εύκολα στον κλιματισμό, η θερμοκρασία και η υγρασία του εσωτερικού αέρα μπορούν επίσης να ελεγχθούν.

Τα συστήματα φιλτραρίσματος μπορούν να εγκατασταθούν σε μηχανικό αερισμό έτσι ώστε να αφαιρούνται επιβλαβείς μικροοργανισμοί, σωματίδια, αέρια, οσμές και ατμοί.

Η διαδρομή ροής αέρα στα συστήματα μηχανικού αερισμού μπορεί να ελεγχθεί.

Ο μηχανικός αερισμός μπορεί να λειτουργήσει παντού όταν υπάρχει διαθέσιμο ηλεκτρικό ρεύμα.

Ωστόσο, προβλήματα έχουν και τα συστήματα μηχανικού αερισμού.

Ο μηχανικός εξαερισμος συχνά δεν λειτουργεί όπως αναμένεται και η κανονική λειτουργία μπορεί να διακοπεί για πολλούς λόγους, όπως αστοχία εξοπλισμού, διακοπή ρεύματος, κακή σχεδίαση, κακή συντήρηση ή λανθασμένη διαχείριση. Εάν το σύστημα εξυπηρετεί μια κρίσιμη εγκατάσταση και υπάρχει ανάγκη για συνεχή λειτουργία, μπορεί να χρειαστεί να δημιουργηθεί σύστημα ασφαλείας όλου του εξοπλισμού — κάτι που μπορεί να είναι ακριβό και μη βιώσιμο.

Το κόστος εγκατάστασης και ιδιαίτερα συντήρησης για τη λειτουργία ενός συστήματος μηχανικού αερισμού μπορεί να είναι πολύ υψηλό. Εάν ένα μηχανικό σύστημα δεν μπορεί να εγκατασταθεί ή να συντηρηθεί σωστά λόγω έλλειψης κεφαλαίων, η απόδοσή του θα τεθεί σε κίνδυνο.

Όταν απορρίπτεται αέρας από ένα χώρο σε θερμοκρασία διαφορετική από τη θερμοκρασία του εξωτερικού περιβάλλοντος, είναι πολύ πιθανό ότι χάνεται ενέργεια.

Ο αέρας που απορρίπτεται πρέπει να αναπληρωθεί από φρέσκο εξωτερικό αέρα. Ιδιαίτερα όταν ο χώρος κατοικείται, ο αέρας πρέπει να προσαχθεί με μια ορισμένη θερμοκρασία ώστε να δημιουργεί αίσθημα άνεσης.

Η διαδικασία αυτή της αναπλήρωσης του απορριπτόμενου αέρα απαιτεί την πρόσδωση ή την αφαίρεση θερμότητας, ανάλογα με την εποχή του έτους και τις συνθήκες του εσωτερικού και του εξωτερικού περιβάλλοντος.

Ο αέρας απορρίπτεται από ένα χώρο, γιατί πρέπει να απομακρυνθούν οι επιβλαβείς ουσίες τις οποίες περιέχει.

Οι πλέον κοινές από αυτές τις ουσίες είναι το διοξείδιο του άνθρακα και η υγρασία. Και οι δύο είναι το αποτέλεσμα της παρουσίας ανθρώπων μέσα στους χώρους.

Υπάρχουν και άλλες ουσίες που πρέπει να απομακρυνθούν με την απόρριψη του αέρα, όπως η σκόνη, το διοξείδιο του θείου, το χλώριο κ.ά.

Με τα συστήματα ανάκτησης ενέργειας, η ενέργεια που περιέχει το ρεύμα του απορριπτόμενου αέρα μεταφέρεται στο ρεύμα του φρέσκου εξωτερικού αέρα.

Δηλαδή το καλοκαίρι το ρεύμα απόρριψης προψύχει το ζεστό νωπό αέρα (π.χ. 40°C), με αέρα που απορρίπτεται στους 27°C. Το χειμώνα το ίδιο ρεύμα προθερμαίνει τον κρύο νωπό αέρα (π.χ. 0°C), με αέρα που απορρίπτεται στους 21°C.

Οι ρυπογόνες ουσίες πρέπει όμως να παραμένουν στο αέρα απόρριψης. Δηλαδή τα συστήματα ανάκτησης ενέργειας ενώ πρέπει να επιτρέπουν τη μετάδοση θερμότητας πρέπει να αποτρέπουν τη μετάδοση ρύπων.

Στις προσπάθειες να ικανοποιηθούν οι παραπάνω απαιτήσεις και ταυτόχρονα να μειωθεί το λειτουργικό κόστος μιας εγκατάστασης κλιματισμού αναπτύχθηκαν διάφοροι τύποι εναλλακτών θερμότητας και συστημάτων ανάκτησης θερμότητας.

Οι διαφορές ανάμεσα στους διάφορους τύπους συσκευών, υλικών και συστημάτων καθορίζονται κυρίως από τις λειτουργικές απαιτήσεις.

Οι απαιτήσεις αυτές είναι συνήθως η ανάγκη για ψύξη, θέρμανση, ύγρανση ή αφύγρανση του αέρα, η διαθεσιμότητα του χώρου και η απόσταση ανάμεσα στο σημείο απόρριψης του αέρα του χώρου και στο σημείο λήψης του νωπού αέρα.

Οι κυριότερες συσκευές ανάκτησης θερμότητας στα συστήματα κλιματισμού είναι:

α) Οι εναλλάκτες θερμότητας αέρα-αέρα (fixed plate exchangers) 

Αυτοί είναι πλακοειδείς εναλλάκτες διασταυρούμενης ροής, μέσα στους οποίους γίνεται ανάκτηση της αισθητής θερμότητας του αέρα που απορρίπτεται στο ύπαιθρο από το νωπό αέρα που προσάγεται στους χώρους.

Τοποθετούνται συνήθως μέσα στην κλιματιστική μονάδα.

Η ανάκτηση θερμότητας επιτυγχάνεται με την εναλλαγή θερμότητας μεταξύ του νωπού αέρα και του απορριπτόμενου αέρα μέσω λεπτών επιφανειών που συνήθως είναι μεταλλικές και απέχουν μεταξύ τους από 2.5 έως 12.5 mm.

Πλεονέκτημα: δεν έχουν λειτουργικά μέρη.

Μειονέκτημα: δεν εναλλάσσουν υγρασία, αυξάνουν την πτώση πίεσης του αέρα.

Τα δύο ρεύματα αέρα διασταυρώνονται πάνω στον εναλλάκτη.

Οι δύο δίοδοι του αέρα είναι σαφώς διαχωρισμένες μεταξύ τους και δεν γίνεται ανάμιξη των δύο ρευμάτων του αέρα.

Ο βαθμός απόδοσης κυμαίνεται από 40% έως 60%, ανάλογα με την κατασκευή και τις ταχύτητες του αέρα.

β) Οι εναλλάκτες θερμότητας αέρα-νερού (finned tube/coil exchangers)

Η ανάκτηση ενέργειας στο σύστημα αυτό γίνεται με την παρεμβολή ενός εναλλάκτη θερμότητας αέρα-νερού, ο οποίος μεταφέρει την αισθητή θερμότητα του απορριπτόμενου αέρα σε ένα κύκλωμα νερού ανακυκλοφορίας.

Η θερμότητα αυτή μέσω ενός δεύτερου εναλλάκτη, ο οποίος παρεμβάλλεται στο ρεύμα νωπού αέρα, χρησιμεύει για την προθέρμανση ή την πρόψυξη του εξωτερικού αέρα.

Οι εναλλάκτες μπορεί να είναι τοποθετημένοι και εκτός της κεντρικής κλιματιστικής μονάδας, σε δύο απομακρυσμένα μεταξύ τους σημεία.

Ο βαθμός ανάκτησης της αισθητής θερμότητας κυμαίνεται από 40% έως 60%.

Περαιτέρω αύξηση του βαθμού απόδοσης με πρόσθεση περισσοτέρων σειρών σωλήνων στους εναλλάκτες είναι δύσκολη, γιατί αυξάνεται πολύ η πτώση πίεσης του αέρα και απαιτούνται ανεμιστήρες μεγαλύτερης ισχύος (με μεγαλύτερη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας).

γ) Οι αναγεννητικοί εναλλάκτες θερμότητας (rotary wheel exchangers

Ο αναγεννητικός εναλλάκτης είναι ένας περιστρεφόμενος δίσκος με τα εξής χαρακτηριστικά:

– αποτελείται από κατάλληλο πορώδες υλικό με ικανότητα κατακράτησης θερμότητας (και σε πολλές περιπτώσεις και υγρασίας)

– περιστρέφεται αργά (5…10 στροφές/λεπτό)

– διαρρέετε στη μια κατεύθυνση από τον απορριπτόμενο στο ύπαιθρο αέρα και στην άλλη κατεύθυνση από εξωτερικό νωπό αέρα.

Ο αναγεννητής εισέρχεται αρχικά στον αγωγό του θερμού αέρα και κατόπιν στον  αγωγό του ψυχρού αέρα και διαρρέετε από τα ρεύματα αυτά αξονικά.

Όταν ένα τμήμα της περιστρεφόμενης επιφάνειας βρίσκεται στο θερμό ρεύμα αέρα, το ψύχει κατακρατώντας θερμότητα (και υγρασία). Όταν μετά αυτό το τμήμα του περιστροφικού εναλλάκτη βρεθεί στο ρεύμα του ψυχρού αέρα, τότε τη θερμότητα (και την υγρασία) που είχε κατακρατήσει, την αποδίδει στο ρεύμα ψυχρού αέρα.

Με τον τρόπο αυτό, η αισθητή θερμότητα (και η υγρασία εάν το υλικό είναι υγροσκοπικό) μεταφέρεται από το θερμό ρεύμα αέρα στο ψυχρό.

Το αντίστροφο συμβαίνει το καλοκαίρι.

Για να αποφεύγεται η μετάδοση ρύπων, είναι απαραίτητο να προτάσσονται φίλτρα αέρα και στα δύο ρεύματα, για να διατηρούνται οι δίοδοι του αέρα καθαρές.

Ο βαθμός απόδοσης κυμαίνεται από 65% έως 80%. Οι τιμές αυτές όμως ισχύουν, όπως και στις προηγούμενες περιπτώσεις, για καινούργιες συσκευές, με καθαρές επιφάνειες εναλλαγής. Με την πάροδο όμως του χρόνου, οι βαθμοί απόδοσης πέφτουν σημαντικά, ιδιαίτερα όταν δεν γίνεται συντήρηση.

Η πτώση του βαθμού απόδοσης οφείλεται στην επικάθηση σκόνης, σκουριά κ.λ.π.

Σχεδιάζουμε το κατάλληλο σύστημα σύμφωνα με τις δικές σας ανάγκες. Οι μηχανικοί μας προσαρμόζουν κάθε σύστημα στους χώρους σας , εξασφαλίζοντας την μέγιστη απόδοση.

Έχουμε τεράστια εμπειρία στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση εγκαταστάσεων ενδοδαπέδιας Θέρμανσης